Wetenschappers zetten belangrijke stap met zelfvouwende voorwerpen
Onderzoekers aan de TU Delft hebben met behulp van origami en 3D-printing platte structuren gemaakt die zichzelf tot driedimensionale constructies kunnen vouwen (bijvoorbeeld een tulp). De constructies kunnen zichzelf volgens een vooraf geplande volgorde opbouwen, zodat sommige delen eerder samentrekken dan andere. Normaal gesproken werden hiervoor dure printers en speciale materialen gebruikt. Maar de onderzoekers hebben een nieuwe techniek ontwikkeld waarvoor alleen een normale 3D-printer nodig is, en printmateriaal dat overal verkrijgbaar is. Dit onderzoek kan onder meer leiden tot een grote verbetering van botimplantaten.
De afgelopen jaren heeft Amir Zadpoor van de TU Delft zich ontwikkeld tot een soort origamimeester. Zijn team combineert de traditionele Japanse papiervouwkunst met moderne 3D-printtechnologie om constructies te maken die zichzelf kunnen oprollen, draaien, plooien en vouwen tot allerlei 3D-objecten. In 2016 demonstreerden de onderzoekers al enkele zelfvouwende objecten. ‘Maar we moesten nog een paar belangrijke problemen oplossen’, vertelt Zadpoor.
Meestal komt er veel handwerk kijken bij shape-shifting, zoals de techniek ook wel wordt genoemd. En het materiaal dat onderzoekers hier doorgaans voor inzetten is duur en niet overal verkrijgbaar. Maar in dit recente project heeft het team van Zadpoor een Ultimaker gebruikt, een van de populairste 3D-printers, en PLA, het meest gebruikte printmateriaal. ‘Dat is spotgoedkoop, ongeveer 17 euro per kilo,’ zegt Zadpoor, ‘maar we hebben er uiterst complexe van vorm veranderende objecten mee gemaakt.’ Het proces is bovendien volledig geautomatiseerd en er komt geen handwerk aan te pas.
De afgelopen jaren heeft Amir Zadpoor van de TU Delft zich ontwikkeld tot een soort origamimeester. Zijn team combineert de traditionele Japanse papiervouwkunst met moderne 3D-printtechnologie om constructies te maken die zichzelf kunnen oprollen, draaien, plooien en vouwen tot allerlei 3D-objecten. In 2016 demonstreerden de onderzoekers al enkele zelfvouwende objecten. ‘Maar we moesten nog een paar belangrijke problemen oplossen’, vertelt Zadpoor.
Meestal komt er veel handwerk kijken bij shape-shifting, zoals de techniek ook wel wordt genoemd. En het materiaal dat onderzoekers hier doorgaans voor inzetten is duur en niet overal verkrijgbaar. Maar in dit recente project heeft het team van Zadpoor een Ultimaker gebruikt, een van de populairste 3D-printers, en PLA, het meest gebruikte printmateriaal. ‘Dat is spotgoedkoop, ongeveer 17 euro per kilo,’ zegt Zadpoor, ‘maar we hebben er uiterst complexe van vorm veranderende objecten mee gemaakt.’ Het proces is bovendien volledig geautomatiseerd en er komt geen handwerk aan te pas.
Geen opmerkingen: